„Poświęciwszy prawie pięćdziesiąt lat swojego życia zawodowi lekarza, ludziom chorym i cierpiącym i nigdy nie wątpiąc w swój wybór, O. Mitalienė zawsze będzie pamiętana jako uśmiechnięta, szczera, ale i wymagająca” – czytamy w „Pro memoria” zamieszczone na stronie. stronie internetowej KUL.

Oto pełny tekst Pro memoria:

„Nauczyciel. Legenda. Wizytówka szpitala.

Tak koledzy pamiętają Onę Mitalienė, która przez długi czas pełniła funkcję naczelnej pielęgniarki szpitala.

Poświęciwszy prawie pięćdziesiąt lat swojego życia zawodowi lekarza, ludziom chorym i cierpiącym i nigdy nie wątpiąc w swój wybór, O. Mitalienė zawsze będzie pamiętana jako osoba uśmiechnięta, szczera, ale także wymagająca.

„Onute była naszą mamą. Jak przystało na matki, była bardzo dobra, ale surowa. Umiała napominać i żądać, ale jednocześnie umiała szczerze doceniać, dziękować i zachęcać” – wspominają kontynuujące jej pracę koleżanki.

O. Mitalienė od początku pracowała w Szpitalu Uniwersyteckim w Kłajpedzie i nadzorowała budowę czterech budynków szpitalnych.

Na początku jego zwykłym obuwiem roboczym były kalosze.

Nie tylko budowa szpitala była kontynuowana pod przewodnictwem O. Włochy. Dużą część swojego życia poświęciła podnoszeniu prestiżu zawodowego, zachęcała pielęgniarkę do doskonalenia się, do poszukiwania lepszego wykształcenia.

O. Mitalienė zajmowała się nie tylko działalnością zawodową. Uważnie śledziła wydarzenia w mieście, reagowała na nie, była wrażliwa na problemy społeczne ludzi.

Po bolesnym przeżyciu śmierci męża, kapitana Algirdasa Mitalosa, założyła fundusz stypendialny jego imienia przy Litewskiej Wyższej Szkole Morskiej. Od prawie 20 lat oferuje stypendia dla zaawansowanego i zmotywowanego studenta.

Rodzina zawsze była jego ucieczką, ucieczką po ciężkim dniu w pracy. Pan Mitalienė ogromnie kochał rodzinę swojego syna Algirdasa i swoje wnuczki.

Po zaprzestaniu aktywnej działalności zawodowej O. Mitalienė wydała książkę autobiograficzną „Chciałabym wszystkich pocałować…”, w której – jak sama autorka mówi – zawiera wszystko, od czego zaczyna się historia człowieka: „Dom, rodzice , moja siostra bliźniaczka, mój mąż i rodzina mojego syna, moi znajomi, moi nauczyciele. Była to opowieść o jej życiowej misji wobec siebie, wobec ludzi, których spotkała na swojej drodze i którym potrafiła pomóc.

Ona Mitalienė urodziła się w 1940 r. we wsi Girininki (rejon szybucki). Ukończył szkołę średnią w Kvėdarnej. Studiował na Wydziale Lekarskim i Wydziale Zdrowia Uniwersytetu w Kłajpedzie. Karierę zawodową rozpoczynał w Szpitalu Republikańskim w Kłajpedzie. Od 1975 do 2013 roku pracował jako zastępca głównego lekarza pielęgniarstwa w Szpitalu Uniwersyteckim w Kłajpedzie.

Lekarka otrzymała podziękowania od Prezydenta Republiki Litewskiej Algirdasa Brazauskasa, została odznaczona tytułem Zasłużonego Pracownika Służby Zdrowia Litwy, została odznaczona Orderem Honorowym Powiatu Kłajpedzkiego za zasługi dla ludności regionu kłajpedzkiego i tytuł doktora honoris causa Szpitala Uniwersyteckiego w Kłajpedzie.

Społeczność Szpitala Uniwersyteckiego w Kłajpedzie składa szczere kondolencje synowi Ony Mitalienė Algirdasowi, jego rodzinie, krewnym, współpracownikom i wszystkim, którzy byli bliscy zmarłej.”

Szczątki zmarłej Ony Mitalienė zostaną poddane kremacji w domu pogrzebowym „Aterna” w Sali Zielonej (ul. Joniškės 36, Kłajpeda). Ze zmarłym będzie można pożegnać się 9 września. od 14:00 do 22:00 oraz 10 września od 8:00 do 13:00. Wywóz trumny odbywa się w niedzielę o godzinie 13:00. w kościele Marii Królowej Pokoju w Kłajpedzie, gdzie zostaną złożone ofiary św. Masa. Po Mszy św. urna zostanie eskortowana na Cmentarz Lebarta.

Krewni proszą o uhonorowanie zmarłego białym kwiatem.