Tym samym około dwudziestu lat temu Kraków wyprzedził Łódź pod względem liczby ludności i stał się drugim co do wielkości miastem w kraju. Powiedziałbym, że stało się tak nie dlatego, że Kraków już się rozwijał, ale raczej dlatego, że Łódź dramatycznie się kurczyła.

Myślę, że tak niewielu Litwinów odwiedziło Łódź, więc większość z nich prawdopodobnie była w Krakowie. I nic dziwnego, w tym polskim mieście były, a może nadal są, zorganizowane wycieczki. Dlaczego właśnie do niej, a nie do innych polskich miast? Powtórzę – to dawna stolica połączonego państwa litewsko-polskiego. Dlaczego nie odwiedzić swojej stolicy?

Muszę sprawdzić, czy nie zostałam źle zrozumiana. Przez wspólne państwo i wspólny kapitał rozumiem fakt dobrowolnego, nieprzymusowego wyboru unii dwóch państw w celu wspólnej obrony przed groźnymi i groźnymi hordami ze Wschodu, a nie w celu przymusowej okupacji czy aneksji . Z tego powodu nie uważam Moskwy za naszą dawną stolicę ani za jakąkolwiek wspólną stolicę. Była to po prostu stolica państwa okupacyjnego, ale z pewnością nie nasza.

Za panowania Jagiełłosława ludność Krakowa wzrosła o 100 000, a miasto osiągnęło szczyt rozkwitu.

Kraków był przez krótki czas stolicą Litwy i Polski, a dlaczego zaraz wam powiem. Wiadomo, że jego najwspanialsze chwile przypadły na rządy litewskich Jagiełłów. Następnie miasto rozrosło się, przyciągając rzemieślników, kupców, studentów, naukowców i artystów. Za panowania Jagiełłosława ludność Krakowa wzrosła o 100 000, a miasto osiągnęło szczyt rozkwitu. Jeśli kilka lat później Uniwersytet Krakowski został nazwany Uniwersytetem Jagiełły, to wiele mówi o znaczeniu tego króla dla państwa. XV i XVI wiek to „złoty wiek” miasta.

Zdjęcie autorstwa Vaidasa Mikaitisa. / Kraków