Muzeum Pałacu Lordów prezentuje wystawę cennych przedmiotów srebrnych ze zbiorów kolekcjonerów wileńskich. Tutaj będzie można zobaczyć najstarsze zachowane dzieła, powstałe w XVII wieku. w Wielkim Księstwie Litewskim (LDK) oraz ostatnich mistrzów XVIII-XIX w., którzy pielęgnowali tradycje wileńskiej szkoły złotniczej. Oferty pracy.

XIII wiek tradycja w tworzeniu

Srebro było wysoko cenione od czasów starożytnych, używane zarówno w życiu sakralnym, jak i codziennym. Pierwsze srebrne przedmioty przybyły na Litwę około I wieku. W postaci monet Cesarstwa Rzymskiego.

Lokalne wyroby ze srebra zaczęto produkować w XIII wieku. Początkowo było to srebro, aw XIII-XIV wieku produkowane są już srebrne sztućce i zastawa stołowa.

Przez wiele stuleci na Litwie działało wielu utalentowanych złotników, którzy tworzyli srebrne i złote przedmioty dla władców, duchowieństwa, szlachty i zamożnych mieszczan. Na przykład w majątku wielkiego księcia Giedymina w XIV wieku. złotnik Jakub jest wspomniany w pierwszej połowie.

1495 23 sierpnia W Trokach wielki książę Aleksander Litewski zatwierdził statut Cechu Złotników Wileńskich, a sam cech założyła grupa doświadczonych złotników z ośrodków złotniczych Polski iz Niemiec.

Część złotników pracowała w dobrach władcy i szlachty LDK, z których chyba najbardziej znanym był Giovanni Jacopo Caraglio (1505-1565), mistrz renesansu klasy europejskiej z Werony, który pracował w dobrach Zygimana Augusta.

Do domu i kościoła

W pierwszej części wystawy prezentowane są pierwsze dzieła stworzone przez LDK w XVII i XVIII wieku. Jest XVII wiek. srebrne łyżeczki, sygnet, pas zdobiony srebrnymi detalami, XVIII w. Kawiarnia i inne prace Georga Ludwiga Kikenapa, złotnika pracującego dla Karola Stanisława Radziwiłła.

Obok eksponowane są dzieła sakralne różnych wyznań – ramy, kielichy, relikwiarz, komunia, kadzielnica, filakterium, puchary kiduszynowe.

W drugiej części wystawy eksponowana jest największa, XVIII-XIX w. Wyroby złotników pracujących w Wilnie. Dzięki kolekcjonerom udało się zebrać w jednym miejscu prace słynnych wileńskich złotników i tym samym pokazać retrospektywę ich prac.

Historia: zwiedzający ekspozycję mają niepowtarzalną okazję zapoznać się z dziełami starożytnych złotników, wykorzystywanymi zarówno w domu, jak i np. w obrzędach kościelnych. / fot. M. Kamińskas

Wystawa prezentuje prace złotnika Tada Skendzerskiego (pracował od 1768 do 1789) i jego syna Ignotosa Skendzerskiego (1769-1806, pracował od 1790 do 1806), którzy pracowali w Wilnie u schyłku Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Na wystawie prezentowane są prace ucznia tego ostatniego, pochodzącego z województwa krakowskiego, ale datowanego na 1790 r. naczynia, pudełka i inne przedmioty zdobione srebrnymi monetami autorstwa Vaitiekusa Jastžembskisa (1765–1837, pracował 1793–1837 ) pracującego w Wilnie, miskę wykonane przez syna złotnika Jonasa (pracował 1840–1859), a także inne naczynia złotnicze sygnowane przez V. Jastžembskisa znakami wdowy Daraty (1837-1859, która prowadziła warsztat), która prowadziła warsztat po śmierci męża.

Na wystawie zobaczyć można niezwykle rzadkie dzieła z Berlina, które znajdują się w Wilnie od 1790 r. zastawa stołowa autorstwa złotnika Jacoba Gustava Hahna.

Możliwość zobaczenia rarytasów

Na wystawie można zobaczyć niezwykle rzadkie dzieła z Berlina, które znajdują się w Wilnie od 1790 r. zastawa stołowa autorstwa złotnika Jacoba Gustava Hahna (1756-1835, pracował 1790-1835). To nie przypadek, że w pobliżu wystawione są prace jego uczniów Ludwiga Röhra (1776-1838, pracował 1807-1838) i jednego z najsłynniejszych XIX wieku. Dzieła wileńskiego złotnika Kristupasa Benjamina Vagnerisa (pracował od 1796 do 1843), które wyróżniają się wysmakowaną formą i mistrzowskim wystrojem.

Tradycje wileńskiego złotnictwa kontynuuje na wystawie zastawa stołowa, cukiernice i solniczki autorstwa Leopolda Krupińskiego (pracował od 1813 do 1840) i Jonasa Tumilasa-Danišauskasa (pracował od 1844 do 1880), uczniów V. Jastžembskisa i KB Wagnera.

Na wystawie prezentowane są prace wileńskich złotników Jokūbasa Preiziga (pracował od 1811(?), Antanasa Poliutasa (pracował od 1814), Frydricha Vilhelma Rykmansa (1821–1856, pracował 1840–1856) i innych. Niezwykle rzadkie przykłady twórczości Kowna złotnicy, Karaliaučius i Dzieła mistrzów Kłajpedy.

Ekspozycję uzupełnia kilka ciekawych walorów posiadanych przez kolekcjonerów, wśród których znajdują się II-III w. Kieliszek do wina stworzony w Cesarstwie Rzymskim, XVII wiek. kielich zdobiony monetami kutymi w ówczesnym Gdańsku itp.

Co? Wystawa „Blask antycznych sreber w zbiorach prywatnych wilnian”.

Gdzie? W Muzeum Narodowym PAŁAC PANÓW WIELKIEGO KSIĘSTWA LITEWSKIEGO (Katedros a. 4, Wilno).

Kiedy? Ważny do 19 lutego.

Dzielenie się zbiorami i wiedzą

Na wystawie prezentowane są cenne przedmioty srebrne, które zebrali w swoich zbiorach wileńscy kolekcjonerzy. Na wystawę wypożyczyli znani kolekcjonerzy: Kęstutis Mickevičius, Paulius Steponavičius, Mantas Steponavičius, Zigfridas Jankauskas, Rimvydas Baranauskas, Viačeslav Zdanovičus i inni.

Kurator wystawy Dalius Avižinis zaprasza na wydarzenia specjalnie poświęcone tej wystawie. 19 stycznia 18.00 planowana prezentacja książki „Srebrna pamięć: znaki w zbiorach Ojczyzny Kęstutisa Mickiewicza”, 2 lutego. 18.00 odbędzie się wykład Mariusza Daraškevičiusa „Wielki jest szlachcic – srebrna łyżka!” Naczynia i narzędzia z metali szlachetnych w dobrach litewskich w XIX wieku”. Zorganizowane zostaną specjalne wycieczki, podczas których kurator wystawy D. Avižinis przybliży inne historie wileńskich złotników.

Fot. M. Kamińska.