Wystawę przygotowały Narodowa Galeria Sztuki i Muzeum Narodowe w Krakowie, kasetony wypożyczono z litewskich i polskich muzeów, archiwów i innych instytucji.

Jak ogłosiło Litewskie Narodowe Muzeum Sztuki, wystawa i towarzyszący jej katalog prezentują zachowaną dokumentację artystyczną Wilna międzywojennego, wojennego i wczesnopowojennego w litewskich i polskich instytucjach pamięci: malarstwo, grafikę, fotografie artystyczne i rzeźby.

Zorganizowana przez profesorów Giedra Jankeviitsa i Andrzeja Szczerskiego wystawa Wilno, Wilno, Wilno 1918-1948. Miasto wielu historii było wystawiane tego lata w Muzeum Narodowym w Krakowie, a obecnie można je oglądać w Wilnie.

Wystawa ukazuje, jak artyści z tego wieloetnicznego i wielokulturowego miasta postrzegali wówczas Wilno.

Według Narodowego Muzeum Sztuki Litwy zbiorowe malarstwo Wilna okresu międzywojennego tworzyli głównie przedstawiciele kultury polskiej, ale dla tego obrazu duże znaczenie mają także narodowości litewskie, żydowskie, białoruskie, rosyjskie, ukraińskie i inne Wilna . .

Poprzez obrazy Amininka, głównie grafiki artystyczne i fotografie, wystawa przedstawia Wilno z lat 1918-1948, kiedy miasto wspólnie maszerowało, stało się częścią Polski, a następnie Litwy i było okupowane przez nazistów i Sowietów. Okupacje i wojny radykalnie zmieniły skład ludnościowy i strukturę społeczną oraz naznaczyły materialny charakter Wilna w jego architekturze i urbanistyce.

Ponad 250 zbiorów zostało wybranych do ekspozycji w najważniejszych litewskich i polskich muzeach, bibliotekach i archiwach.

Zabrania się powielania informacji agencji informacyjnej BNS w mediach publicznych oraz na stronach internetowych bez zgody UAB „BNS”.