Początek miasta to osada słowiańska. W XIII wieku na jego miejscu krzyżowcy założyli miasto i zbudowali zamek obronny. W 1233 roku Toruń otrzymał prawa miejskie, był członkiem Ligi Hanzeatyckiej i był ośrodkiem handlowym. 1411 tutaj Zakon Krzyżacki podpisał pokój z NRD i Królestwem Polskim (traktat ten nazywany jest w annałach historii pokojem toruńskim).
W 1454 r. mieszkańcy Torunia zbuntowali się przeciwko krzyżakom. Po wojnie trzynastoletniej (1454-1466) w 1466 Toruń znalazł się w Polsce. 1793-1807 i 1815-1920 rządzone przez Prusy, Niemcy; 1807-1815 należał do Księstwa Warszawskiego. 1920-1939 Toruń był ośrodkiem województwa pomorskiego.
Stare Miasto Toruń jest jednym z największych w Polsce. Na prawym brzegu Wisły znajdują się Stare i Nowe Miasto o regularnym średniowiecznym planie; XIII w., oba otoczone murem obronnym (z basztami i bramami) oraz fosą. Zabytki architektury: na Starym Mieście – ratusz gotycki (XIII-XIV w.), kościoły gotyckie, gotyckie, renesansowe, barokowe domy mieszkalne, ozdobne pałace; Na Nowym Mieście – gotycka bazylika kościoła św. Jakuba (XIV w.).
Miasto jest jednym z przystanków na europejskim szlaku gotyku ceglanego. Na lewym brzegu Wisły znajdują się pozostałości tzw. Zamku Dibowskiego (1425 r.), barokowe kościoły, neorenesansowy dziedziniec Artusa (1891 r.; obecnie uniwersytet) z XX w. domy mieszkalne, budynki użyteczności publicznej i przemysłowe. w 1997 roku stare miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.
Toruń słynie z Uniwersytetu N. Kopernika – ten naukowiec urodził się w Toruniu. Kilka kilometrów od miasta, we wsi Piwnice, znajduje się największy radioteleskop w Europie Środkowej.
„Przyjaciel zwierząt na całym świecie. Przyjazny adwokat piwa. Generalny organizator. Fanatyk popkultury.”
