Polska zrezygnowała z rosyjskiego gazu, opierając się na imporcie skroplonego gazu ziemnego (LNG) i rozbudowie posiadanych przez PGNiG aktywów wydobywczych na norweskim szelfie kontynentalnym. Z drugiej strony, po tym, jak kontrolowany przez Kreml Gazprom pod koniec kwietnia odciął dostawy gazu do Polski, pompuje gaz rosyjskim gazociągiem eksportowym Yamalas-Europa z Niemiec, który ma również dostęp do gazu norweskiego.

W komunikacie PGNiG zaznaczono, że gaz z Norwegii gazociągiem Baltic Pipe wraz z importem LNG i zgromadzonymi rezerwami w magazynach w pełni zaspokoi zapotrzebowanie na to paliwo w nadchodzącym sezonie zimowym.

Podpisany kontrakt przewiduje 2,4 mld m sześc. rocznych dostaw w okresie od 2023 do 2033 r., „w oparciu o warunki handlowe i ceny gazu ziemnego w Europie”, i na tej podstawie zapewnione zostaną dodatkowe dostawy – wynika z komunikatu prasowego z polska firma.

Oczekuje się, że ok. 15 proc. będzie zadowolonych z realizacji tego kontraktu. średnie zapotrzebowanie na gaz ziemny w Polsce w skali roku.

PGNiG prowadzi rozmowy z innymi norweskimi dostawcami gazu w celu optymalnego wykorzystania pełnej przepustowości Baltic Pipe w perspektywie długoterminowej.

10 mld Budowa „Baltic Pipe” o rocznej przepustowości metrów sześciennych została zakończona pod koniec lipca. Zakończenie projektu potwierdza strategiczną decyzję Polski o nieprzedłużaniu kontraktu z Gazpromem, który wygasa w tym roku.

Głównym celem Baltic Pipe o długości 900 km jest dostawa gazu ziemnego z Norwegii przez Danię, szwedzkie wybrzeże i Morze Bałtyckie do Polski i jej sąsiadów. Planuje się, że gazociąg zostanie podłączony do polskiego terminalu LNG w Świnouistach, dzięki czemu gaz będzie można pompować również w przeciwnym kierunku – do Szwecji i Danii.

Na realizację tego projektu Unia Europejska przeznaczyła blisko 270 mln. finansowanie w euro.