Na Uniwersytecie Wrocławskim, który ma ponad trzystuletnią historię i studiuje ponad 26 000 studentów, od 24 lat istnieje Centrum Studiów nad Językiem i Kulturą Litwy, powstał także klub „Labas”.

„Sztuczna inteligencja nie zmieni chęci cudzoziemców do nauki języka litewskiego i poznania naszego kraju. Nie bójcie się technologii, ona będzie narzędziem, które pomoże Wam w nauce języków. Młodzi ludzie chcą się spotykać, żyć, podróżować i kochać. Pamiętam, że dwójka polskich studentów z Uniwersytetu Wrocławskiego, Aleksandra i Jakub Kubsowie, poznali się kilka lat temu na kursach języka i kultury litewskiej w Wilnie i ich pierwsze spotkanie odbyło się na Górze Giedymina. Pobrali się rok później i spędzili miesiąc miodowy na naszych wykładach. Niezwykłych historii jest wiele, coraz więcej obcokrajowców pragnie nauczyć się rzadkiego i mniej znanego języka. Dziś wiele osób mówi po angielsku, niemiecku, hiszpańsku lub jednym z języków skandynawskich, ale litewski pozostaje jednym z najrzadziej używanych języków” – mówi Vilma Leonavičienė, dyrektor Centrum studiów litewskich i programów międzynarodowych na Uniwersytecie Vytautasa Magnusa (VDU).

Ponad 50 polskich uczniów uczy się języka litewskiego

na Uniwersytecie Wrocławskim, który ma ponad trzystuletnią historię i który studiuje ponad 26 000 studentów, od 24 lat istnieje Centrum Studiów nad Językiem i Kulturą Litwy, powstał także klub „Labas”. Co roku na tej uczelni języka litewskiego uczy się około 50 studentów studiów licencjackich, magisterskich i doktoranckich.

„Niektórzy przyjeżdżają ze względu na swoje litewskie korzenie: dziadkowie uczniów wyemigrowali do Polski w czasie wojny, więc chcą poznać język swoich przodków i odkryć ten kraj. Inni interesują się samą Litwą”, np. studiują dziennikarstwo lub dyplomacji i analizują nasze dwustronne stosunki w swojej pracy naukowej. Trzeci to poligloci, znają kilka języków obcych i chcą nauczyć się innego, rzadszego języka. Łapią bakcyla językowego” – wyjaśnia dr Tatiana Vologdina.

Często studenci studiujący język litewski na Uniwersytecie Wrocławskim przyjeżdżają na Litwę, gdzie poznają historię i kulturę naszego kraju, uczęszczają na seminaria, uczestniczą w kursach i obozach. „Wielu studentów przyjeżdża na półroczne studia magisterskie lub doktoranckie i aktywnie zanurza się w życiu Wilna. Odwiedza biblioteki, gdzie w archiwach znajduje niezbędną literaturę naukową, zakochuje się w kuchni litewskiej – zeppeliny, zimne bary, ziemniaki – znajduje swoje ulubione miejsca – Górę Trzech Krzyży, Zarzecze, gołębniki Naujamiestis” – mówi dr T. Vologdina.

W Kongresie od sztucznej inteligencji po tańce narodowe

Więcej niż jeden polski student studiował lub uczestniczył w letnich kursach języka i kultury litewskiej VMU w Kownie i Wilnie. Jak twierdzi Vilma Leonavičienė, organizatorka kursu, fascynują ją Polaki, które nie tylko uczą się języka litewskiego, ale także piszą artykuły naukowe na temat stosunków litewsko-polskich, procesów politycznych czy zostają tłumaczami.

W dniach 27-29 maja na Uniwersytecie Wrocławskim odbędzie się VII Międzynarodowy Kongres Litwinistów, w którym weźmie udział ponad 60 naukowców, badaczy, ekspertów edukacyjnych z Litwy, Polski i ośrodków nadbałtyckich krajów europejskich.

„Przede wszystkim jest to wydarzenie odbywające się co dwa lata od 2013 roku i skierowane do osób zainteresowanych językiem, kulturą, historią, polityką i relacjami między sąsiednimi narodami litewskimi. Kongres zaprojektowaliśmy wspólnie z Tatjaną Vologdiną, która pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim. Co roku Tatjana gromadzi duże grupy uczących się języka litewskiego, dlatego kongres staje się doskonałą okazją do spotkania naukowców i osób publicznych z ośrodków studiów litewskich i bałtyckich z całego świata, aby uczcić przeprowadzone w nich studia litewskie naszego sąsiada W tym roku porozmawiamy także o sztucznej inteligencji – czy zmieni nasz język – oraz popularności Litwy i Kowna, mostach tożsamości, UNESCO i zbliżającym się Festiwalu Piosenki. Z Wilna pochodzi zespół tańca ludowego „Ainiai”. przygotowała program wieczoru tanecznego i będzie uczyć wszystkich naszych tańców narodowych” – mówi V. Leonavičienė.

Według organizatora kursów języka i kultury litewskiej na VDU Wilno i Wrocław dzieli ponad 680 kilometrów, czasem trudno uwierzyć, że to polskie miasto to mała litewska wyspa. „Polacy, którzy nauczyli się języka litewskiego i go chronią, stają się ambasadorami naszego kraju. W miarę możliwości musimy opowiadać światu o postępie edukacyjnym i technologicznym naszego kraju, wprowadzać nowe osiągnięcia badawcze i naukowe. Co więcej, coraz częściej nie interesuje nas koszykówka, ale język litewski, osiągnięcia naukowe i kulturalne – wyjaśnia Vilma Leonavičienė, dyrektor Centrum Studiów Litewskich i Programów Międzynarodowych na VDU.

Podziel się z przyjaciółmi

Autoryt. prawa: www.technologijos.lt

uwagi