Obecnie istnieje tylko pięć leków przeciwpasożytniczych, które powodują poważne skutki uboczne. Ponadto pasożyty stają się na nią odporne.
David Horn, pracownik London School of Hygiene and Tropical Medicine, postanowił poszukać wyjścia. Badał interferencję RNA, zdolność pewnych małych cząsteczek RNA do blokowania aktywności tego lub innego genu.
Grupa kierowana przez dr Horna wykorzystała bazę danych DNA zawierającą informacje na temat fragmentowanego genomu pasożyta. Wszczepili cząstki bakteriom, aby utworzyć zakłócający RNA. Każda cząsteczka inaktywowała gen pasożyta.
Następnie naukowcy wystawili pasożyty na działanie wszystkich zakłócających cząsteczek RNA i pięciu istniejących preparatów. Jeśli pasożyty nie zostały zabite, sekwencje RNA blokowały geny niezbędne do działania leku. Z DNA pasożyta wyizolowano sekwencje RNA.
W sumie zidentyfikowano 55 genów, na które wpływają preparaty. Naukowcy mają nadzieję, że ich odkrycie pomoże w znalezieniu skutecznych i bezpiecznych leków przeciwko tej chorobie. Jest możliwe, że pasożyty mają geny koordynujące białka powierzchniowe. Wykorzystując interferencję RNA, Horn ma nadzieję zrozumieć, w jaki sposób pasożyt wykorzystuje jeden z tych genów.
Zarażony pasożyt pokrywa się setkami białkowych otoczek, przez co układ odpornościowy nie jest w stanie go zapamiętać ani rozpoznać. Zatrzymanie tego procesu mogłoby pokonać pasożyta.
„Ekstremalny gracz. Popkulturowy ninja. Nie mogę pisać w rękawicach bokserskich. Bacon maven. Namiętny badacz sieci. Nieprzepraszający introwertyk.”