W Kaliningradzie w Rosji stanęła kopia pomnika poświęconego generałowi gubernatorowi Michaiłowi Murawjowo-Korikowi, który stał w Wilnie ponad sto lat temu – podają rosyjskie media.

Pomnik z brązu powstał w pobliżu jednego z budynków Instytutu Wysokich Technologii, a niedaleko znajduje się także Konsulat Generalny Litwy w Karaliaučiusie.

Według rosyjskich mediów decyzję o uwiecznieniu Murawjowa podjęła w maju regionalna rada kultury.

Dla Kaliningradu wykonano pomniejszoną kopię pomnika, który stał w Wilnie do 1915 roku.

M. Muravyov (1796-1866) jest postacią wojskową i polityczną carskiej Rosji. Został wysłany na Litwę w celu stłumienia buntu lat 1863-1864, w 1863 został mianowany naczelnym dowódcą obwodu północno-zachodniego lub generalnym gubernatorem Wilna, funkcję tę piastował do 1865 roku. Litewskie powiaty guberni wileńskiej, kowieńskiej, gardyńskiej Do jego dyspozycji pozostawały Mińsk, Mohylew i Witebsk oraz gubernia augustowska.

Muravyov stłumił bunt rygorystycznymi środkami wojskowo-administracyjnymi, w czasie walk zginęło wielu rebeliantów, a ponad 1,7 tys. osób zostało skazanych przez sądy. osób, 83 z nich powieszono, pozostałych zesłano na roboty przymusowe lub zesłano.

Według Litewskiej Encyklopedii Powszechnej, na polecenie pana Muravyova, chłopi podejrzani o udział w powstaniu zostali wychłostani, kilka wiosek zesłano na Syberię, ziemie ukaranych właścicieli zostały skonfiskowane i skolonizowane przez miejscowych Rosjan. lub osadników, pozostałe obszary były objęte składkami. Zakaz używania języka polskiego w instytucjach i życiu publicznym, katoliccy urzędnicy i nauczyciele są zastępowani przez prawosławnych. W interesie rusyfikacji pan Muravjovas zaczął zakazywać prasy litewskiej.

W Polsce i na Litwie zasłynął pod pseudonimem Muravyov-Korik.

W listopadzie 1898 r. w Wilnie odsłonięto pomnik pana Murawjowa, w 1901 r. utworzono muzeum jego imienia, a jego imieniem nazwano stację kolejową w Możejkach. W czasie I wojny światowej pomnik przewieziono z Wilna do Rosji.