W domu-muzeum słynnego międzywojennego dyplomaty Čiune Sugihary w Kownie otwarto w poniedziałek pokój dla Jana Zwartendijka, z którym współpracowali przy ratowaniu Żydów podczas II wojny światowej.

W 1940 r. pan Zwartendijk, który pracował jako konsul honorowy Holandii i przedstawiciel firmy Philips w Kownie, wydał litewskim i polskim Żydom 2400 wiz na wyspę Curaçao. Wizy te pozwoliły japońskiemu konsulowi w Kownie Č. Sugihara uzyskał wizy tranzytowe do Japonii, co uratowało życie kilku tysiącom Żydów.

„Pokój Zwartendijk to projekt w toku. Jego wrażenie najlepiej pasuje do ula: było składane pojedynczo przez wiele osób” – powiedział historyk Č Linas Venclauskas, członek zarządu Fundacji Sugihara „Dyplomaci na całe życie”.

W pokoju, wyposażonym w meble z okresu międzywojennego, znajduje się stolik z telefonem oraz fotel, obok którego stoi fajka.

Rozważano włączenie do składu maszyny do pisania, ale w porozumieniu z dziećmi pana Zwartendijka córka konsula wyjaśniła, że ​​ojciec nigdy jej nie używał.

W skład zestawu wchodziło radio Philips, model również produkowany na Litwie w czasach, gdy pracował tu pan Zwartendijk, a także ówczesna gazeta.

Obecny na wydarzeniu ambasador Holandii Jack Robert Twiss Quarles van Ufford powiedział, że „Visas for Life” to „historia dwóch wyjątkowych ludzi, którzy podjęli działania w bardzo trudnych czasach”.

Według niego historia jest niezwykła tylko dlatego, że obaj dyplomaci nigdy się nie spotkali, ale mimo to „ściśle współpracowali dla wspólnego celu, jakim jest ocalenie ludzkości”.

Zwrócił też uwagę, że dyplomaci podczas pracy kierują się sercem, a nie instrukcjami, a ich historia zachęca do zastanowienia się, jak każdy z nas by sobie poradził.

Zdaniem ambasadora Japonii Tetsu Ozakiego niezwykle ważne jest, aby Japończycy znający historię C. Sugihary również zapoznali się z zasługami pana Zwartendijka.

Według ambasadora Izraela Hadasa Wittenberga Silversteina ważne jest, aby nie brać tej historii za pewnik i docenić, jak wiele „duchowej siły i odwagi” wymagali J. Zwartendijk i Č. Działania Sugihary w tej sprawie mogły wpłynąć zarówno na ich karierę, jak i rodzinę.

Najbardziej znaną w historii „Wizy na całe życie” jest Č. rolę Sugihary niż pana Zwartendijka.

Jednym z powodów, dla których niewiele wiadomo o jego zasługach, jest to, że pan Zwartendijk był skromny i nie postrzegał swoich czynów jako wyczynów, których, jak sądził, dokonałby każdy przyzwoity człowiek.

W 1984 roku Ch.Sugihara otrzymał tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata. Pan Zwartendijk otrzymał ten tytuł w 1997 roku.