Licząc na to, że posłowie sejmowi zajmą stanowisko zgodne z Zachodem i przyjmą ustawę, jest prawdopodobne, że będzie to rozwiązanie kompromisowe, po tym, jak Sejm nie zatwierdzi ustawy prawo partnerskie (kilka wersji). Jeśli sprzeciw wobec budowy Partnerstwa opierał się na bardziej emocjonalnych argumentach i pewnych mitach, wystarczyło odrzucić taki projekt. Tak więc zamiast partnerstwa, istnieje uzasadnienie dla związku cywilnego, którego cel jest zasadniczo taki sam, aby zdefiniować i nadać treść związkowi dwojga, który stworzy określone prawa i obowiązki dla tworzących go, niezależnie od ich charakteru. seks. .

Autorzy projektu oprą stosunki prawne związku cywilnego na zasadach monogamii, dobrowolnego związku cywilnego, równości partnerów i innych regulacji prawnych stosunków cywilnych, co zbliży związek cywilny do instytucji małżeństwa.

Związek cywilny oznacza dobrowolną umowę pomiędzy dwiema osobami (partnerami), które nie zawarły małżeństwa lub nie zarejestrowały związku cywilnego z innymi osobami niespokrewnionymi, zarejestrowanymi w trybie określonym w ustawie, w którym starają się zawrzeć i/lub rozwijać wzajemne relacje.

W odniesieniu do treści związku opartego na związkach cywilnych do niektórych obowiązków partnerów należy wzajemna lojalność, poszanowanie wzajemnej pomocy moralnej i materialnej oraz prawo do reprezentowania. Ma również na celu potwierdzenie współwłasności wspólników, co oznacza, że ​​majątek nabyty w imieniu obojga wspólników lub jednego z nich i w trakcie zarejestrowanego związku cywilnego uważa się za współwłasność wspólników, z wyjątkiem pewnych wyjątków przewidziane przez prawo. Majątek nabyty przed zarejestrowaniem ślubu cywilnego uważa się za majątek osobisty jednego z partnerów. Podobnie jak w przypadku instytutu małżeńskiego, wspólne udziały partnerów są uznawane za równe, dopóki nie zostanie udowodnione inaczej.

Taka ustawa jest z pewnością mile widziana, tym bardziej, że Litwa jest ponad 30 lat w tyle za resztą kraju (pierwszy akt prawny uzasadniający stosunek prawny de facto rezydenta uchwalono w Szwecji w 1987 r., a usprawiedliwiony wcześniej związek małżeński osoby tej płci w Holandii w 2001 roku). Zapewne stanowisko nieusprawiedliwiania związków osób tej samej płci w takiej czy innej formie nadal istnieje w państwach postsowieckich (np. Polska, Rosja) lub w państwach, w których jest to dostępne dla wyznawców dominującej religii (np. Turcja). Nie ma zatem wątpliwości, że byłby to kolejny bardzo ważny krok w kierunku europeizacji i wzmocnienia praw człowieka.

Co więcej, nie ulega wątpliwości, że uzasadnienie związku osób tej płci pozwoliłoby odłożyć na bok nie tylko teorie, ale także praktyki wielu, którzy wciąż dostrzegają homoseksualistów i ich modele rodziny. Pogląd, że boimy się tego, czego nie możemy bezpośrednio pomylić, być może w dużym stopniu podsyci sceptycyzm takiego związku. Przyjęcie takiej ustawy mogłoby również przyczynić się do zwalczania homofobii, która wciąż istnieje na Litwie, jak zauważył Europejski Trybunał Praw Człowieka w swoim wyroku. Beizar i Levickas pod Litwą. W tym orzeczeniu sąd stwierdził, na podstawie zebranych danych, że homofobia i transfobia stanowią narastający problem na Litwie.

Co ciekawe, niemal w tym samym czasie, kiedy projekt został zarejestrowany, kolejna grupa posłów na Sejm zarejestrowała projekt nowelizacji Kodeksu cywilnego. Proponuje się nowelizację Kodeksu Cywilnego o nowe przepisy kp m.in. określające stosunek między bliskimi. Według autorów projektu taka relacja jest relacją jednej osoby z drugą, wynikającą z trwałej osobistej relacji społecznej opartej na zaufaniu. Za pozostające w takim związku uważa się nie tylko członków rodziny i bliskich krewnych, ale także osoby, które zawarły umowę w sprawie wspólnego pożycia oraz osoby pozostające w stosunku opiekuńczym lub opiekuńczym lub umową o wzajemnym alimentach. Alternatywna inicjatywa prawna dla budowy związku obywatelskiego jest jednak przykładem prawa bardziej pospiesznego niż prawo przemyślane i systematycznie oceniane, które rodzi więcej pytań niż odpowiedzi.