Według niego, w trwających ponad trzy miesiące zaciekłych walkach Rosja nie zajęła ani stolicy Ukrainy, Kijowa, ani drugiego w kraju Charkowa. Zajęcie portu Mariupol kosztowało wyrównanie miasta na terytorium.

Pojawia się coraz więcej dowodów na okrucieństwa popełniane przez wojska rosyjskie na ukraińskiej ludności cywilnej. Liczba ofiar śmiertelnych sięga już dziesiątek tysięcy, a dotknęła jeszcze więcej osób.

osłabiona Rosja

„Strategicznie, atak Putina na Ukrainę postawił Rosję z powrotem na jej najsłabszej pozycji od czasów II wojny światowej.

Ukraińcy pokazali, że są gotowi do walki i śmierci oraz że nigdy nie zgodzą się z rosyjskim reżimem marionetkowym.

„W najlepszym dla Kremla scenariuszu Rosja przejmie kontrolę nad terytoriami wschodniej Ukrainy, w tym korytarzem lądowym z Rosji na Krym, aby jej siły mogły nadal zagrażać ukraińskiemu wybrzeżu Morza Czarnego i centrum kraju” – powiedział Kim. .

Jednak zdaniem autora nawet taka sytuacja raczej nie poprawi sytuacji na Kremlu w porównaniu z sytuacją przed inwazją, kiedy Rosja już okupowała Krym i zamieniła Ukraińców w zamrożoną wojnę w Donbasie.

„Z strategicznego punktu widzenia status quo był na korzyść Rosji, gdyż taki konflikt wyczerpał ograniczone zasoby Ukrainy i utrudnił jej aspiracje do członkostwa w Unii Europejskiej i NATO.

Niemcy i Francja, które podpisały opóźniony proces pokojowy oparty na porozumieniach mińskich, nie były zainteresowane zwiększeniem napięć z Rosją o Ukrainę, tak jak Stany Zjednoczone.

Podczas inauguracji prezydent Joe Biden próbował poprawić stosunki z Moskwą, aby skoncentrować się na swoim najważniejszym priorytecie polityki zagranicznej, czyli Chinach.

Członkostwo w NATO małych, niepewnych państw regionu sprawiło, że zachodnia granica Rosji jest najbardziej stabilna, jaka kiedykolwiek była.

Biden zorganizował szczyt z Putinem, odmówił podania Ukrainie jaśniejszych wytycznych dotyczących członkostwa w NATO i zignorował wezwania do nałożenia sankcji na rosyjski gazociąg Nord Stream 2, powiedział autor.

Według niego, przed inwazją odwieczna taktyka W. Putina mogła sprawiać wrażenie, że udało mu się odnieść zwycięstwo w „bliskiej zagranicy” Rosji.

W 2020 roku na Białorusi, między Polską, regionem bałtyckim i Rosją, wybuchły masowe protesty, a Putin zaoferował wsparcie finansowe i policyjne oddziały prewencyjne dyktatorowi Aleksandrowi Łukaszence.

W tym samym roku, po wybuchu gwałtownego sporu terytorialnego między Armenią a Azerbejdżanem, Kreml zaangażował się w walki i wysłał rosyjskich żołnierzy sił pokojowych do spornego regionu Górnego Karabachu.

Scanpix/AP Photo/rosyjscy żołnierze w Mariupol Zoo

W styczniu Kreml na krótko wysłał rosyjskie siły szybkiego reagowania do Kazachstanu, aby pomóc zaprzyjaźnionemu reżimowi wzmocnić swoją władzę podczas antyrządowych protestów i zamieszek.

Jednak choć wszystkie te kraje są zależne od Rosji, żaden z krajów, które w ostatnim czasie otrzymały wsparcie Kremla, nie udzielił aktywnego wsparcia w wojnie z Ukrainą.

Rosyjska izolacja

Atak Putina na Ukrainę w różnym stopniu wstrząsnął wszystkimi byłymi republikami sowieckimi, ponieważ Rosja okazała się nieprzewidywalną i mściwą siłą.

„Izolacja Rosji we własnym sąsiedztwie nie ma nic wspólnego z NATO. Brak prawdziwych sojuszników to strategiczna katastrofa spowodowana wyłącznie przez samego Putina.

Biorąc pod uwagę ich przeszłość jako sowieckich wasali, chęć przystąpienia krajów byłego Układu Warszawskiego do NATO była zrozumiała, a biorąc pod uwagę to, co działo się na Ukrainie, całkowicie uzasadniona. „Po opuszczeniu żelaznej kurtyny trzy dekady temu kraje te nie miały luksusu czekania i sprawdzania, czy ich były przywódca najpierw stanie się pokojowym i demokratycznym sąsiadem”, pisze L. Kim.

Według niego zrozumiałe jest również to, że rosyjska elita polityczna sprzeciwiała się rozszerzeniu NATO przed dojściem Putina do władzy, przypominając o wcześniejszej dominacji Rosji w Europie Środkowo-Wschodniej.

Reuters/fot. Scanpix/Bachmouth

„Ironią jest to, że członkostwo w NATO małych, niepewnych krajów w regionie sprawiło, że zachodnia granica Rosji jest najbardziej stabilna, jaka kiedykolwiek była. Chociaż Putin był oburzony obiektami amerykańskiej obrony przeciwrakietowej w Rumunii i Polsce, nie jest jasne, jak powinny one zneutralizować ogromny rosyjski arsenał nuklearny, największy na świecie.

W rzeczywistości, zanim Rosja rozpoczęła swoją pierwszą inwazję na Ukrainę w 2014 roku, Stany Zjednoczone zmniejszyły swoją obecność wojskową w Europie i próbowały zwrócić się do Azji” – pisze autor.

Według niego, przypadek Ukrainy jest najbardziej oczywistym przykładem tego, jak postimperialne obawy Rosji przyćmiły strategiczne myślenie Kremla.

Naturalnym sojusznikiem miała być Ukraina, ściśle związana kulturowo, językowo, gospodarczo i religijnie z Rosją. Chociaż większość Ukraińców jest dumna ze swojej wyjątkowej tożsamości, do 2014 roku ogólnie popierali Rosję i mieli bardzo niejednoznaczny pogląd na NATO.

Sam Sojusz był podzielony w kwestii członkostwa Ukrainy właśnie ze względu na bliskie związki tego kraju z Rosją.

„Chociaż atak Putina na Ukrainę osiem lat temu skłonił USA, Wielką Brytanię, Kanadę i Niemcy do wysłania wojsk do sojuszników NATO w Europie Wschodniej, nie wzmocniło to poparcia dla członkostwa Ukrainy w Sojuszu.

„Kiedy Putin zarządził inwazję na pełną skalę w lutym, Ukraina była niewiele bliżej wejścia do NATO niż w 2008 roku, kiedy kwestia ta była przedmiotem gorącej debaty z szefem Kremla na dorocznym szczycie NATO” – powiedział Kim.

Od 2014 roku zmieniło się to, że większość Ukraińców opowiada się za przystąpieniem do NATO i nie wątpi, że Rosja stała się ich śmiertelnym wrogiem. Ze swojej strony członkowie NATO, tacy jak Stany Zjednoczone i Wielka Brytania, rozpoczęli uzbrajanie i szkolenie armii ukraińskiej.

Strach Putina przed większą obecnością Ameryki na Ukrainie – i szerzej w Europie Wschodniej – stał się samospełniającą się przepowiednią.

ZUMAPRESS / Zdjęcie Scanpix / Charków

„Szkody wyrządzone rosyjskiej reputacji przez wojowniczość Putina są oszałamiające. Finlandia i Szwecja dążą do członkostwa w NATO, a nawet Szwajcaria złamała swoją tradycyjną neutralność i poparła sankcje UE wobec Niemiec, niegdyś najbardziej zagorzałego partnera Rosji w Europie Zachodniej, który jest zdeterminowany, by przełamać swoją zależność w sprawie gazu ziemnego i zakończenia zimnowojennych stosunków energetycznych.

„Zaufanie i interakcja ekonomiczna potrzebne przez dziesięciolecia zostały poświęcone z powodu oszukańczej wojny Putina” – powiedział autor tekstu.

Brutalny atak Putina na Ukrainę przesłoni przyszłym pokoleniom pamięć o heroizmie Rosji podczas II wojny światowej.

Kreml może odpowiedzieć, że ma przyjaciół w innych częściach świata. Ale nawet w ONZ Rosja została odsunięta na bok, a zdecydowana większość krajów wzywa Moskwę do zakończenia ataku na Ukrainę. Putinowi wyraźnie poparły jedynie Białoruś, Syria, Erytrea i Korea Północna, podczas gdy Chiny i Indie wstrzymały się od głosu.

Według Kima izolacja Putina od Rosji ma związek z niezdolnością tego kraju do wyartykułowania atrakcyjnego przesłania o tym, co to znaczy, z wyjątkiem tego, że jest to swego rodzaju antypoda dla Stanów Zjednoczonych. Przynajmniej w czasie zimnej wojny Związek Radziecki nosił potężną ideologię, która znalazła zwolenników na całym świecie.

Podczas swoich dwóch dekad rządów Putin zmarnował miękką siłę Rosji. Dysponując tylko niewielką częścią dodatkowych przychodów Rosji z ropy naftowej, był w stanie stworzyć ogólnoświatową sieć instytutów podobnych do instytucji Goethego w Niemczech czy Cervantesa w Hiszpanii, aby czerpać korzyści z ogólnego zainteresowania kulturą rosyjską.

Zamiast tego skupił się na twardej sile Rosji, czyniąc ideologiczną podstawę reżimu zwycięstwo Związku Radzieckiego w II wojnie światowej.

„Nieopisane straty II wojny światowej były źródłem legitymizacji Związku Radzieckiego jako członka Rady Bezpieczeństwa ONZ i honorowego rywala Stanów Zjednoczonych.

W niesprowokowanej wojnie z Ukrainą Putin zrezygnował z ostatniej moralnej przewagi, jaką Rosja, jako następczyni Związku Sowieckiego, miała jako kluczowy członek koalicji, która pokonała Hitlera.

„Brutalny atak Putina na Ukrainę przesłoni przyszłym pokoleniom pamięć o bohaterstwie Rosji podczas II wojny światowej” – napisał autor.

2005 W maju przywódcy ponad 50 krajów, w tym Stanów Zjednoczonych i Ukrainy, wzięli udział w obchodach Dnia Zwycięstwa z okazji 60. rocznicy klęski nazistowskich Niemiec. Od tego czasu liczba gości zagranicznych spadła, w przeciwieństwie do rosnącej agresywności Putina.

W ubiegłym roku tylko przywódca Tadżykistanu oddał mu zaszczyt brania udziału w jego paradzie. Żaden gość z zagranicy nie przyjechał 9 maja tego roku jako wyraźny symbol izolacji Rosji.

„Nawet jeśli generałowie Putina na Ukrainie odniosą jakieś zwycięstwa na polu bitwy, nie mogą zmienić strategicznej słabości Rosji. „Nowe pokolenie Rosjan będzie musiało zrekompensować wojnę z Ukrainą, przywrócić zaufanie sąsiadów i poprawić pozycję Rosji w świecie” powiedział Kim.