17 grudnia Muzeum Dziedzictwa Kościelnego otwiera wystawę „Barbora etc.” poświęcony 500. rocznicy urodzin Barbary Radziwiłłówny w dzwonnicy katedry wileńskiej. Tytuł wystawy inspirowany jest listami królowej do najbliższych. Na nich Królowa Polski i Wielka Księżna Litewska często podpisywali się nie w należytej uroczystej formie, ale po prostu: „Barbora itd.”. To skłoniło wystawę do dania zwiedzającym możliwości ponownego odkrycia niezwykle popularnej postaci historycznej, zachęcenia do spojrzenia na nią nie przez pryzmat znanej historii romansu z Zygmuntem Augustem, ale poprzez formę gry w dotarcie do poprzez dotyk i węch poznają różne aspekty osobowości i codziennego życia Barbory ​​– od zdrowia, odżywiania po garderobę, umiejętność czytania i pisania oraz geografię.

Życie chyba najsłynniejszej kobiety w historii Litwy prezentuje na wystawie stylizowana komoda. Dwadzieścia cztery szuflady pokażą koraliki i tkaniny odzieżowe, które mogły zdobić władczynię, pozwolą powąchać przygotowane dla niej lecznicze i aromatyczne substancje oraz zbadać, jak ludzie jej czasów dbali o higienę jamy ustnej. Czytając listy zwiedzający będą mogli zastanawiać się nad manierą królowej, której zwierzała się ze swoich trosk i życzeń, nad przysmakami, które szczególnie lubiła. Będzie można zaczerpnąć jego znanego od XVI wieku przepisu, a być może nawet zrobić przysmak w domu w okresie Świąt Bożego Narodzenia.

Barbora Radvilaitė urodziła się w 1522 r. 6 grudnia. Dorastając w Wilnie, zmarła w 1543 r. W tym mieście nawiązał romans z ostatnim władcą z dynastii Jagiełły, Zygmuntem Augustem. w 1547 para pobrała się potajemnie, ale małżeństwo władcy z kobietą nie należącą do królewskiej dynastii wywołało niezadowolenie jego matki, Bony Sforzy, i ogromny skandal w szeregach polskiej elity politycznej. Przez kilka lat Zygmunt August nieustannie zabiegał o zgodę szlachty na uznanie Barbary Radziwiłłówny za królową, ale koronacja na władczynię Polski na Wawelu nastąpiła dopiero w grudniu 1550 roku. Stan zdrowia Barbary gwałtownie się pogarszał – po śmiertelnie zachorowaniu zmarła sześć miesięcy później w Krakowie. Przed śmiercią królowa wyraziła swoje ostatnie życzenie – pochować ją w ukochanym mieście swojego dzieciństwa i młodości. Jego trumnę przywieziono więc do miejsca urodzenia i złożono w lochach katedry wileńskiej.

Dzwonnica nie została wybrana na miejsce wystawy przypadkowo. Barbora Radvilaitė słyszała dzwony katedry od dzieciństwa, dorastając w pobliskim Pałacu Radziwiłłów, obok Wilii. Dzwony dzwonnicy katedry wileńskiej biły jeszcze po żałobnej procesji, która towarzyszyła ciału królowej do ostatecznego spoczynku. Ukryte przez wieki w jednej z krypt katedralnych szczątki zostały odkryte dopiero w 1931 roku. W lochach katedry wileńskiej, w Mauzoleum Królewskim, do dziś zachowały się szczątki i pamięć o królowej.

Wystawa rodzinna będzie widoczna do 2023 roku. Maj Wszyscy odwiedzający dzwonnicę będą mogli ją zwiedzać. Wystawie towarzyszyć będzie tematyczna lekcja po Katedrze Wileńskiej, jej lochach i dzwonnicy. Kolejne wycieczki zaplanowano na 17 grudnia. i 31 12:00 Wymagana jest wcześniejsza rejestracja: +370 600 12080, e-mail p. Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.

Kuratorką wystawy jest Inga Cironkaitė-Bendžienė. Konsultant – prof. dr Raimonda Ragauskienė
Architekt i projektant – Povilas Vincentas Jankūnas
Działalność muzeum finansują: Litewska Rada Kultury, Archidiecezja Wileńska
Sponsorem jest Urząd Miasta Wilna
Sponsorzy informacji: Bernardinai.lt, „Vilnius 700”, UAB „JCDecaux Lietuva”, UAB „Media Traffic”, magazyn „IQ”

Wydarzenie jest częścią programu www.700vilnius.lt
Więcej informacji: e-mail p. Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript., Telefon. +370 600 12080

Raport został opublikowany przez: Kamilė Jagėlienė, Instytucja Publiczna „Sztuka Sakralna”