Wileński Sąd Rejonowy odrzucił apelacje skazanego i jego adwokatów i utrzymał w mocy wyrok skazujący w sprawie karnej o oszustwa o dużej wartości, dotyczącej 925 fikcyjnie zatrudnionych obywateli polskich. Pozorny stosunek pracy został wsparty Rozporządzeniem Rady Ministrów Unii Europejskiej „w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do osób pracujących na podstawie umowy o pracę oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie”.

Organizator zbrodni, Grzegorz Gołębiowski, będzie musiał odbyć karę 3 lat pozbawienia wolności, którą wymierzył mu sąd pierwszej instancji. Sąd uznał go za winnego oszustwa, wyłudzeń księgowych, fałszowania dokumentów i posługiwania się nimi.

Według Delegowanego Prokuratora Europejskiego Vytautasa Kukaitisa, który brał udział w postępowaniu odwoławczym, ten niezwykle złożony schemat oszustwa transgranicznego w Unii Europejskiej został rozpracowany przez Służbę ds. intensywne międzynarodowe śledztwo trwające ponad trzy lata (od 2015 do 2018 r.). .

Z akt sprawy wynika, że ​​925 obywateli polskich zostało fikcyjnie zatrudnionych w jednoosobowej działalności gospodarczej w Wilnie w celu leczenia w RP bez opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne. Usługi medyczne świadczone im w Polsce miały być finansowane z budżetu Funduszu Obowiązkowego Ubezpieczenia Zdrowotnego prowadzonego przez Litewski Państwowy Fundusz Zdrowia.

Co najmniej 200 000 euro środków państwowego funduszu zdrowia zostało naruszone. Do NFZ przekazano już 120 tys. euro. Po ujawnieniu oszustwa wstrzymano wypłatę dodatkowych 80 000 euro litewskiemu Funduszowi Obowiązkowego Ubezpieczenia Zdrowotnego.

Sąd apelacyjny stwierdził, że obywatele polscy założyli w stolicy domniemane zakłady pracy według wstępnego schematu. Witryna zamieszczała informacje i wyszukiwała osoby, które chciały znaleźć pracę. Okazało się, że w ciągu prawie roku w wileńskiej firmie zatrudnionych było 925 osób mieszkających w Polsce – taksówkarzy, techników dentystycznych, fryzjerów, manikiurzystek i rolników z różnych zakątków Polski. Zawarte umowy przewidywały rzekomą pracę przez Internet, zdalną, a także pracę z rzadkimi wizytami w Wilnie.

Sąd stwierdził, że w toku postępowania prokuratura dostarczyła wystarczająco niepodważalnych danych wskazujących, że obywatele polscy zatrudnieni w Wilnie byli pracownikami fikcyjnymi – nie odnaleziono żadnych dokumentów ani informacji o ich rzeczywistej pracy, jej charakterze, a ponadto nie uzyskano danych wskazujących, że ci mieszkających w odległości 800-1000 km od Wilna, pracownicy przynajmniej raz w miesiącu dojeżdżaliby na co najmniej kilka godzin. W trakcie tego śledztwa ustalono, że już 420 (spośród 925) obywateli polskich, którzy byli fikcyjnie zatrudnieni na Litwie, zgłosiło się do lekarzy rodzinnych, chirurgów i dentystów z powodu różnych chorób w ich kraju, a 200 tys. otrzymało wynagrodzenie za świadczone usługi przetwarzania. faktury na kwotę 100 000 euro zostały przedłożone do zapłaty Narodowej Kasie Ubezpieczeń Zdrowotnych Litwy.

Skazany organizator zbrodni będzie musiał zapłacić 120 tys. euro na państwową kasę chorych.

Zastępca prokuratora generalnego Saulius Verseckas powiedział po decyzji sądu apelacyjnego, że „to złożone śledztwo, które wymagało ogromnej analitycznej wiedzy finansowej i zawodowej cierpliwości, wykazało zdolność prokuratorów i śledczych finansowych do rozpoznawania i udowadniania w sądzie nowych modeli uchylania się od płacenia podatków”. działających na terenie Unii Europejskiej”.

Litewska prokuratura aktywnie korzystała z instrumentów pomocy prawnej – dochodzenia europejskiego, nakazów zamrożenia aktywów, uzyskiwania informacji bankowych i innych środków służących wykrywaniu oszustw i legalnej symulacji stosunków pracy.

Skazany organizator zbrodni będzie musiał zapłacić 120 tys. euro na państwową kasę chorych.

Ten skomplikowany schemat oszustw transgranicznych krajów UE ma bezpośredni wpływ na wszystkie kraje członkowskie UE z powodu fikcyjnie zatrudnionych osób, dlatego sposób oszustwa określony w postanowieniu sądowym zostanie określony rozporządzeniem Rady Ministrów Unii Europejskiej „w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do osób pracujących na podstawie umowy o pracę oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie” instytucje odpowiedzialne