Polski ambasador był wzruszony, gdy dowiedział się, że Litwa Wschodnia nadal nazywa się litewskim Donbasem. Jasne nazwać wszystko po imieniu to w końcu uchwycić rzeczywistość. Postęp jest możliwy tylko na solidnym fundamencie zrozumienia rzeczywistości. Ambasador powiedział ponadto, że społeczność polska zamieszkiwała Litwę od czasów starożytnych, należy więc rozumieć, że Litwa wschodnia powinna być de facto polonizowana.

Jednocześnie społeczność niemiecka i szwedzka mieszkają na Litwie od tego samego czasu, ale nie domagają się germanizacji ani szwedzkości Litwy. Może ważne jest dla nas zwiększenie integracji ze Szwecją?

W XIX wieku społeczność polska zaczęła stanowić większość na Litwie Wschodniej. w końcu, kiedy Polska dokonała ludobójstwa narodu litewskiego w tej części Litwy. Prawie wszyscy pozostali Litwini zostali wyeliminowani w XX wieku. Okupacja polska rozpoczęła się w 1920 r., kiedy Polska zaatakowała państwo litewskie.

W XIX wieku Polska wierzyła, że ​​po polonizacji regionu stołecznego Litwy Wschodniej polonizacja ta automatycznie rozprzestrzeni się na resztę Litwy, a naród litewski sam zniknie. Kiedy tak się nie stało, w 1920 r. Polska najechała wschodnią Litwę, zajmując ją i mając nadzieję, że Litwini nie przetrwają bez okupowanej Wileńszczyzny i sami dołączą do Polski. Ale to też nie miało miejsca.

Polska w XX wieku zachowywała się tak samo, jak dzisiejsza Rosja zachowuje się dziś na Ukrainie.

W drugiej połowie XIX w. Polska usunęła księży litewskich z kościołów litewskich na wschodniej Litwie, a chłopstwo uległo polonizacji poprzez przymus i celowe wpływy. Język polski zaczęto dominować na Wileńszczyźnie dopiero pod koniec XIX wieku, po kulturowym ludobójstwie dokonanym na narodzie litewskim.

W połowie XX w. Litwie zwrócono jedynie niewielką część zabranej do Polski Litwy Wschodniej, o powierzchni około 20 000 km2. Łyda, Krewo i Gervėčiai nadal należą do Gudiji.

Czy to wszystko nie przypomina tego, jak Rosja zachowuje się obecnie na Ukrainie?

Ambasador Polski prosił o przeprosiny za to, że Litwę Wschodnią nazywano litewskim Donbasem, ale czy sam ambasador Polski wyraził chęć przeproszenia za ludobójstwo Litwinów na Litwie Wschodniej w XIX i XX wieku?

A może była też chęć przeprosin za rok 1920. Okupacja Litwy Wschodniej przez Polskę, późniejsza aneksja i to, że Polska nigdy nie zwróciła Litwy Wschodniej, pozostała zajęta, czyli 20 000 m². terytorium km2?

w 1918 r. odrodzone państwo litewskie posiadało także historyczne ziemie etniczne krajów bałtyckich, Suwałk i Augustów. Mieszkali tam Litwini. Do 1920 roku tereny te były okupowane siłą przez Polskę. Dziś Litwinów już prawie nie ma. Gdzie się podziali Litwini?

Polska zabiega o to, aby terytorium obcego państwa – południowo-wschodnia Litwa – zostało polonizowane, a jednocześnie zrobiła wszystko, aby w Polsce na ziemiach historycznych Bałtyków nie było prawie żadnych Litwinów mieszkających w Polsce. Czy nie dostrzega Pan żadnych podobieństw politycznych z Rosją?

Zgodnie ze słowami polskiego ambasadora pojawia się pytanie: czy Polska nadal próbuje polonizować Litwę? Jest to sprzeczne z wolą większości Litwinów. Litwini zamieszkujący południowo-wschodnią Litwę nieustannie powtarzają obecny ucisk Litwinów, który notabene rozpoczął się w XIX wieku i trwa nieprzerwanie nawet po przywróceniu państwowości litewskiej.

Rosjanie najechali Ukrainę i zrusyfikowali miejscowych Ukraińców, a później będzie można zezwolić na używanie języka rosyjskiego na Ukrainie, nadając mu specjalny status? Należy pamiętać, że język polski pojawił się na prowincji Litwy Wschodniej dopiero w wyniku ludobójstwa na Litwie.

Jeśli Polsce uda się polonizować Litwę, czy Rosji uda się zrusyfikować Donbas? Próbują nas przekonać, że każdy okupant, który okupował ziemie litewskie, a następnie dokonał tam ludobójstwa na Litwinach, może zgodnie z prawem żądać legalizacji ich języka na okupowanych ziemiach w pisowni imion i nazwisk w dokumentach i dokumentach. . Uwagi. Jest to poddanie się okupantowi i zaproszenie innych okupantów, aby zrobili to samo.

Rosja, podobnie jak Polska w okresie międzywojennym, najechała Ukrainę i w podobny sposób rości sobie pretensje do obrony praw mniejszości i rosyjskojęzycznych. Niemal w ten sam sposób wypowiadała się Polska na początku XX wieku, kiedy napadła na Litwę i dokonała ludobójstwa na Litwie. Dziwne, że Polska wciąż używa tej samej agresywnej retoryki, którą tak upodobali sobie rosyjscy najeźdźcy.

Nazistowskie Niemcy zaatakowały Czechosłowację, twierdząc, że broni praw mieszkających tam Niemców. Obrona mniejszości stanowi podstawę i propagandę par Excellence polityki zagranicznej krajów imperialnych.

Narody litewski i polski pojednały się. Razem możemy skutecznie obronić się przed Rosją. Jednocześnie polski ambasador powinien pamiętać o historii Polski, tak jak Niemcy znają swoją historię II wojny światowej i mógłby zrekompensować Litwie, tak jak rekompensują to Niemcy, angażując się w promowanie języka i kultury litewskiej na wschodniej Litwie. ; zorganizować przywrócenie bałtyckich stosunków kulturalnych Łydy i Krewa z Litwą; przywrócić litewskość w Suwałkach i Augustowie. A obecnie zamiast promować Bałtyk w krajach bałtyckich, jest promocja słowiańskości – polonizacji w tych krajach, nawet tych, które należą do innego państwa.

Litewscy politycy nie mają umiejętności, aby bronić żywotnych interesów Litwy poprzez tworzenie koalicji wojskowych. Ważne jest podnoszenie kompetencji litewskich polityków. Silne koalicje wojskowe można zbudować jedynie mówiąc prawdę o wydarzeniach historycznych.

Wspomniany ambasador Polski może także pamiętać o swoim litewskim pochodzeniu, jeśli ma już litewskie nazwisko, i wyrażać swoją miłość do kraju i języka swoich przodków. A może bardziej inspiruje go inny były Litwin, J. Piłsudski, który stanął po stronie Polski, brał udział w ludobójstwie na Litwie i brał udział w przygotowaniach do okupacji i aneksji Litwy Wschodniej?