Vytaras Radzevičius, miłośnik dawnych czasów merkińskich, założyciel „fabryki Merkińskiej”, podróżnik i kucharz, ma nadzieję, że tradycja międzywojenna będzie kontynuowana także w przyszłym roku. „Widzimy, że ludzie są zainteresowani, jeździli na konferencje, odwiedzali wykopaliska archeologiczne, grali w gry historyczne, degustowali starożytne potrawy, uczestniczyli w szkoleniach. Ten pouczający weekend pełen wiedzy po raz kolejny udowodnił, że chcemy poznać naszą historię, zrozumieć nasze korzenie i to, kim naprawdę jesteśmy” – powiedział założyciel Samanų.

Dni starożytne w Merkinie przypadły na ważny dla miasta dzień – dzień kościoła św. Piotra. Odświętny rock. W kościele zbudowanym w 1615 roku malowidło w jaskini św. od dawna uważane jest za magiczne, a coroczne odpusty odprawiane w kościele słyną w całej Dzukii.

Dyrektorowi Muzeum Regionalnego w Merkinach i patriotce Merkinów, dr. Ż. Buržinskasowi wydaje się ważne, że miasto, będąc ponownie najważniejszym ośrodkiem w historii południowej Litwy, także dziś przywraca tradycję dawnych czasów. Dla uczestników uroczystości przygotował nie tylko wykład, w którym opowiedział o okolicznościach powstania Dni Pradawnych w Merkinach i tradycjach pradawnego święta, ale także dużo mówił o znaczeniu dworu Merkinė dla historia Litwy. W tym roku archeolog i podobnie myślący ludzie odkopali tu pozostałości fundamentów XVII-wiecznego budynku, a podczas wykopalisk odnaleziono wiele cennych przedmiotów, które pewnego dnia znajdą swoje miejsce zarówno w Muzeum Merkina, jak i w Muzeum Fabryka Merkina.

Własnoręcznie zapoznawszy uczestników festiwalu z dawnymi potrawami – chłodnikiem z nietoperzy z ogonami raków, gotowaną i duszoną wołowiną według przepisu szefa kuchni Radvilai, V. Radzevičius zdawał się nawoływać do rozmów o potrawach historycznych i znaczeniu jedzenia dla styl życia i zdrowie ludzi. Historyk Neringa Dambrauskaitė-Martinkėnė w swoim wykładzie „Jedzenie i naczynia na stole wielkiego księcia litewskiego i króla polskiego Władysława Wazy” wyjaśniła, jakie potrawy i napoje przygotowywali dla władcy dworzanie, a także księgi o Saint-Pierre . Autorka Hildegardy, mieszkanka pobliskiej wsi etnograficznej Musteika – pasjonatka historii i jedzenia Jolita Bernotienė oraz przyrodnik i ekolog dr. Onutė Grigaitė przypomniała słuchaczom średniowieczną zakonnicę, mistyczkę i nauczycielkę kościelną, lekarza, zielarza, filozofa, muzyka i oświeconą św. Hildegard Bingenietė i zapoznał ją z zasadami zdrowego stylu życia i diety, które sama pielęgnowała.

Žadvilė Kalinauskienė, zielarka i miłośniczka roślin, która trafiła na farmę niedaleko Merkiny, opowiedziała kolejną historię o roślinach. Mistrz rzeźbiarstwa Algirdas Juškevičius prowadził szkolenia z drewnianych grzebieni – od starożytnego Egiptu po współczesność. Warsztaty garncarskie „Molio minklės” zapoznały gości „Samanų” z tradycją ceramiki kwaszonej, kowal Stasys Truncė w starej kuźni, a artystka ludowa Virginija Sebestinienė zaprosiła ich do wypróbowania cierpliwości przy wyplataniu tradycyjnych koszy Dzuków.

Nowoczesną atrakcją starożytności jest interaktywne przeżycie organizowane przez Muzeum Ziemi Merkińskiej w grze „Zamek Merkinė 1377” – na terenie dawnego zamku Merkinė 600-letni zamek odradza się w wirtualnej rzeczywistości.

Wieczór zamierzchły upłynął muzyce rockowej – na scenie letniego tarasu „Pasauli potų” wystąpił alternatywny zespół rockowy „Sidabro” z Merkina oraz zespół „Skylė” z Aistą Smilgevičiūtą.

„Nie jest łatwo kilku osobom zorganizować duży festiwal. Bez Fundacji Norweskiej, która finansuje nasz projekt „Wspieranie lokalnej przedsiębiorczości kulturalnej – Dwór Merkinė”, nie mielibyśmy takiej możliwości. Szkoda, że ​​obcokrajowcy się tym przejmują więcej o naszej historii i kulturze niż o własnej. Jesteśmy wdzięczni ponad trzydziestu rzemieślnikom i twórcom ludowym, którzy przybyli na nasze święto, a także wszystkim, którzy nie szczędzili wysiłku i czasu, aby tradycje Merkinė rozkwitły i nie zostały zapomniane”, – powiedział po festiwalu V. Radzevičius, inicjator obchodów.