Zmarły zostanie poddany kremacji w Wileńskim Domu Pogrzebowym (ul. Olandų 22), można odwiedzić:

5 czerwca 14:00-20:00
6 czerwca 11:00 – 13:00 Pogrzeb na cmentarzu w Antakalnis.
Cała społeczność Wydziału Lekarskiego jest zasmucona tą stratą i składa szczere kondolencje rodzinie i bliskim zmarłego.

Algimantas Valinskas urodził się w 1929 r. 6 września Menkupiai, powiat mariampolski.

W 1948 roku, po ukończeniu I Wileńskiego Gimnazjum Chłopięcego (obecnie Vytautas Didios), wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Wileńskiego i pozostał tam do końca życia. Od początku studiów był bardzo aktywny. Tańczył w Uniwersyteckim Zespole Pieśni i Tańca, śpiewał w Orkiestrze Szkoły Medycznej, nigdy nie opuszczał zawodów lekkoatletycznych, był członkiem News Society.

w 1954 roku, po ukończeniu studiów, za namową prof. P. Norkūnos, rozpoczął pracę w Szpitalu Miejskim Wileńskim I (św. Jokubos) jako chirurg i asystent laboratoryjny na oddziale chirurgii szpitalnej, w 1957 r. przeniesiony na Uniwersytet Wileński, ordynator oddziału chirurgii szpitalnej Wydziału Lekarskiego. technik laboratoryjny, 1961 – jako asystent. w 1969 obronił pracę magisterską o stopniu kandydata nauk medycznych „Metabolizm elektrolitowo-wodny po hemigastrektomii z wagotomią wrzodu”. w 1975 r. A. Valinskas został zatwierdzony jako przewodnik, aw 1977 r. został zatwierdzony na stanowisko profesora nadzwyczajnego naukowego na Oddziale Chirurgii Szpitalnej. w 1980 r. został przeniesiony do Kliniki Chirurgii na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a w 1990 r. – do Kliniki Chirurgii Nefrologicznej na stanowisku profesora nadzwyczajnego, do Katedry Doskonalenia Lekarza na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

Oprócz działalności naukowo-dydaktycznej dr hab. A. Valinskas zawsze był znakomitym lekarzem – praktykiem. Od 1956 do 1972 roku nie tylko operował, ale także pracował jako anestezjolog. Był jednym z najstarszych anestezjologów na Litwie. Jednego dnia operowano, następnego podano znieczulenie. w 1968 r., po otwarciu miasta Wilna na szpital kliniczny, A. Valinskas stworzył podwaliny oddziału urologicznego. Po 14 latach pracy jako chirurg ogólny i anestezjolog został urologiem i pracował w tej placówce do 71. roku życia, czyli do przejścia na emeryturę w 1990 r. Następnie do 2000 r. udzielał porad pacjentom w bardziej skomplikowanych przypadkach pomagał swoim kolegom i operował ich (większość z nich była jego uczniami). Urologia stała się jego „koniem pociągowym”. W oparciu o swoją praktykę jest autorem licznych artykułów naukowych oraz aktywnie uczestniczy w działalności Towarzystwa Urologów. W latach 2001-2002 A. Valinskas brał udział w konferencjach Towarzystwa Urologów, a w 2003 roku został członkiem honorowym Litewskiego Towarzystwa Urologicznego.

Przekazując całe swoje doświadczenie naukowe, praktyczne i życiowe studentom – przyszłym lekarzom i młodym kolegom, A. Valinskas przygotował dla Litwy niezliczoną liczbę wspaniałych lekarzy i trenerów nauk medycznych. Był prawdziwym przedstawicielem bractwa chirurgów wileńskich, zaprzysiężonym patriotą miasta Wilna, Uniwersytetu Wileńskiego i Wydziału Lekarskiego.