Marzec 3031 W Wilnie, w centrum Litexpo, zostaje otwarta wystawa poświęcona planowaniu edukacji, inicjacji i kariery Kariera i studia 2023.

Tradycyjnie na wystawie prezentują się instytucje edukacyjne działające na Litwie i za granicą, a działające przy sali nauczycielskiej Stowarzyszenie Muzeów Litewskich (LMA) zaprasza przedstawicieli 20 muzeów do zapoznania się z najnowszymi (utworzonymi nie później niż w 2022 r.) narzędzia dla szkół i uczniów. Są to nowe produkty, nowe działania edukacyjne i możliwości wykorzystania przestrzeni muzealnych w procesie edukacyjnym.

Film dokumentalny Mariupolis 2 Mantasa Kvedaraviusa zaczął być wyświetlany w litewskich kinach, niefiltrowany dokument wojenny upamiętniający życie Mantosa i innych, którzy stracili życie podczas wojny.

Świat kina i cała Litwa są w szoku na początku kwietnia ubiegłego roku po zamordowaniu na Ukrainie podróżnika pana Kvedaraviego. Jej reżyserka, Hanna Bilobrova, pojechała do swojego kraju, Litwy, iw pewnym momencie przywiozła swój sprzęt filmowy na Ukrainę. Później współpracownicy M. Kvederaviiusa współpracowali z nim przy poprzednich filmach, wraz z H. Bilobrovem ukończyli realizację jego pierwszego filmu.

I myślę, że to film o nieoczekiwanej sile. Pozwala nam to zbliżyć się do rzeczy, o których możemy dużo przeczytać, usłyszeć w prasie, radiu czy relacjach telewizyjnych, ale nie da się nimi żyć. w tej kolekcji sztuki możesz poczuć konfrontację tego nieoczekiwanego horroru, tego niebezpieczeństwa i tej ograniczonej rzeczywistości. Dużo słyszymy i widzimy o wojnie. Ale to, co ma być widoczne w tym filmie, nie powinno być widoczne gdzie indziej – mówi Kristupas Sabolius, profesor Instytutu Filozofii Uniwersytetu Wileńskiego.

Mariupolis 2, który zdobył Specjalną Nagrodę Dokumentalną na Festiwalu Filmowym w Cannes i został uznany za Najlepszy Film Dokumentalny podczas Europejskich Nagród Filmowych, to drugi film pana Kvedaraviusa o wojnie w mieście. Pokazywany jest w kinach w Wilnie, Kownie, Kłajpedzie, Iauli, Panevis, Alytus, Mariampols, Gargd, Taurags i Anyki.

w ten weekend Połąga obchodzi rocznicę przyłączenia Połągi krato do Litwy i wzmianki jej nazwy.

Pierwsza wzmianka o Połądze pochodzi z kwietnia 1253 roku w pisanym akcie podziału Kur między Zakon Kawalerów Mieczowych a biskupa ryskiego, więc w tym roku przypada 770. rocznica jej upamiętnienia.

Okręg Połąga został przyłączony do Litwy w 1921 roku. 30 marca

Dla zainteresowanych historią w Centrum Informacji Turystycznej w piątki i soboty wyświetlany jest film 3D „Historia Połągi”. 4 kwietnia o godz. W muzeum nadmorskiego kurortu Połąga prof. Wykład Alfredo Bumblauskasa poświęcony pierwszej wzmiance nazwy Połąga.

Nazwę Połąga wymieniono w 770 r program jest publikowany m.in.

31 marca o godz. Litewska Państwowa Orkiestra Symfoniczna wystąpi w Muzeum Valdov rm. Trzynastu artystów oraz orkiestra pod batutą Modestosa Barkauskasa zaprezentują się publiczności jako soliści.

W programie XVII-wiecznego koncertu. od genialnego baroku JS Bacha (1685-1750) do współczesnego włoskiego kompozytora Giovanniego Sollimy (ur. 1962), rzadko wykonujemy crini symfoniczne na siedem różnych instrumentów: skrzypce, altówkę, wiolonczelę, obój, klarnet, róg i harfę z orkiestrą symfoniczną.

31 marca, 17:30 W salach wystawowych Centrum Komunikacji Kulturalnej w Kłajpedzie (KKCK) (ul. Didioji Vandens 2) otwarte są dwie wystawy.

Pierwsza zbiorowa wystawa Still Making Art miała miejsce w 2013 roku. Platforma stworzona przez Aarona McLaughlina i Simona Boase’a dla wschodzących artystów. Po zakończeniu etapu współpracy i rekolekcji społecznych w Amsterdamie, od 2018 Projekt ten nadal pełni funkcję kuratorską dla wschodzących artystów, którzy obecnie potrzebują profesjonalnego mentoringu lub wsparcia instytucjonalnego.

JACENT (Jade Foures-Varnier & Vincent de Hoym), Isaac Lythgoe, Jonas Morgenthaler, Emilija Riviere, Matthew Lessner, Jurgis Lietunovas, Robertas Narkus, Egl Ruibyt, kurator KKKC art rezydent A. McLaughlin.

Druga interdyscyplinarna wystawa projektu What Matter_s 2.0 (reż.) Reikminga materia. Wpływ wystawy sięga 2019 roku, kiedy grupa projektantów nawiązała współpracę z kilkoma dużymi firmami produkcyjnymi z Południa w ramach projektu What Matter_s 2.0, mającego na celu wykorzystanie odpadów przemysłowych do tworzenia i stosowania nowych trwałych materiałów.

Celem tego projektu było pokazanie innowacyjnego potencjału współpracy interdyscyplinarnej. Dzięki metodzie myślenia projektowego i jakiejś formie procesu wymiany materiałów, odpadom przemysłowym nadaje się status ropy naftowej i wartości. Wystawa prezentuje koncepcje wynikające z tej współpracy i eksploruje możliwości ich wykorzystania.

Obie wystawy potrwają do 2023 roku. 30 kwietnia

31 marca, 20:30 W Wilnie, w klubie jazzowym Jazz Cellar 11 (Auros Vart st. 11), pianista jazzowy Dmitrijus Golovanov obchodzi swoje 40. urodziny.

W koncercie wystąpią Amit Friedman (saksofon, Izrael), Dmitrij Golovanov (instrumenty klawiszowe), Yasser Morejon Pino (kontrabas, Kuba), Domantas Razmus (perkusja).

D. Golovanovas, aktywny uczestnik litewskiej sceny diazo w 2022r. za prestiżowe Grand Prix Burton Diaz Festival, został później wybrany prezesem Litewskiej Federacji Diaz. Jego dyskografia obejmuje ponad 15 albumów, w tym 3 albumy solowe.

Amit Friedman to jeden z najciekawszych izraelskich saksofonistów, jego debiutancki album Sunrise został uznany przez Columbus Magazine za najlepszy izraelski album jazzowy dla nastolatków.

Yasser Morejon Pino jest kontrabasistą urodzonym w Hawanie, gra z wieloma różnymi artystami w różnych projektach, których rozpiętość stylistyczna jest niezwykle szeroka, od diazu po muzykę latynoamerykańską, od flamenco po muzykę latynoamerykańską. afro jazz. Skończy studia w Hawanie, studia w Danii, u jednego z najlepszych basistów świata, Nielsa Pedersena.

Domantas Razmus jest zwycięzcą konkursów Tamsta DrumDay i Vilnius Jazz Young Power.

1 kwietnia Przyjazna dla Wilna, Litwy i całego świata Republika Uupia na tle 25-lecia Niepodległości.

Jak co roku na moście Vis Uupia od godz. Punkty celne będą otwarte i to nie Prima Aprilis, ale początek obchodów Święta Niepodległości Uupios.

Romas Lileikis, prezydent Republiki Uupis, podróżnik kinowy, poeta i filozof, mówi, że przez wszystkie lata istnienia Republiki Uupis i jego idei nie będziemy mądrzy, nie będziemy bogaci, nie będziemy Bądź szczęśliwy, zostaniemy przyjaciółmi.

program imprezy ventin na koncie na Facebooku.

Od 2 kwietnia w Wilnie, w centrum kinowym Skalvija, po raz pierwszy na Litwie zostanie wyświetlona ekranizacja powieści G. Pereca Śpiący człowiek (1974).

Jest to pierwszy dziennik podróży Bernarda Queysanne’a (ur. 1944), który ukaże się w czasie powstawania najważniejszych filmów francuskiej Nowej Fali, Mama et kek Jeana Eustecha (1973), filmów Margueritte Duras i inni . Queysanne napisał scenariusz do filmu wraz z autorem powieści G. Perecem, a wspólne dzieło tej dwójki zostało nagrodzone prestiżową nagrodą im. Jeana Vigo.

Powieść francuskiego pisarza G. Pereca „Śpiący człowiek” (litewski przekład Aura Pokvietyt) została napisana w 1967 roku, ale wydaje się boleśnie bliska współczesności: jak Duńczycy nie mogą już przyspieszyć codziennego życia i balansują na krawędź apatii? To nie przypadek, że sama księga jest napisana w drugiej osobie, abyśmy nie wahali się, że tekst mówi o nas. W pomysłowo skonstruowanej ekranizacji powieści, stworzonej przez B. Queysanneasa i G. Perecsa, tekst książki staje się lektorem, który towarzyszy bohaterowi, próbującemu znaleźć sposób na życie w nonsensie i współczesnej samotności wielkiego miasta – mówi Monika Gimbutait, reżyserka i krytyk filmowy wydawnictwa Lapas, które niedawno wydało powieść.

2 kwietnia, w Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, europejskie forum filmowe Scanorama zaprosi na specjalne pokazy do Wilna, Kowna, Kłajpedy, Olity, Marijampolja, Poniewieża, Tauragė i Gargdai, aby omówić temat autyzmu.

Prezentowany w konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes film izraelskiego podróżnika Nira Bergmana, to też my, podbije serca europejskich widzów i na kilka dni wstrząśnie kinami, ukazując niezapomniane portrety miłości i snu, rozpaczy i nadziei na życie z różnymi zdolnościami i zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

W Kownie, w Domu-Muzeum im. A. i P. Galaunich Narodowego Muzeum Sztuki MK iurlionis (Vydno al. 2), wystawa „Ukrainietik Margui Image” autorstwa Tadasa Daugirdasa (1852-1919): „Ukrainietik Margui Image” otwierany.

Na wystawie można zobaczyć barwne obrazy z dawnych województw ukraińskich: kijowskiego, podolskiego, wołyńskiego, chersońskiego i galicyjskiego.

XIX wieku pod koniec 2011 roku Tadas Daugirdas, artysta i archeolog, kurator Muzeum Miejskiego w Kownie, przedstawił heterogeniczność na papierze. Urodził się w dawnej guberni Naugard, we wsi Torbin. Od czwartego roku życia wychowywał się we dworze Plemborg (dziś wieś Daugird w pobliżu Ariogali), w rodzinie szlacheckiej. Dziecku pozwolono studiować na kilku kierunkach w Rydze, Wilnie, następnie wyjechał na studia artystyczne do Petersburga i Monachium. w 1877 otworzył swoją pracownię w Waruwie. W zeszłym roku prowadziłem wykopaliska archeologiczne w Polsce, na Ukrainie i Litwie. T. Daugirdas nie tylko zgromadził różnorodne kolekcje, ale także malował własne obrazy, tworzył koła. Interesował się sztuką ludową, przyczyni się do odrodzenia narodowego Adinu.